Γεωργία Ρήγα: «Ενήλικες με καρδιά παιδιού»

Όλοι οι άνθρωποι, άλλοι λιγότερο, και άλλοι περισσότερο είναι ευαίσθητοι. Γίνετε αναφορά στους πραγματικά ευαίσθητους ανθρώπους που αντιλαμβάνονται κάθε είδους «συναισθηματική δόνηση».

Πράγματι, το να είναι κάποιος ευαίσθητος παραπάνω από το κανονικό φαίνεται ένα μεγάλο φορτίο, όταν μάλιστα ζούμε σε μια σκληρή κοινωνία, που δεν δέχεται την καλοσύνη, και σε αναγκάζει, να συμπεριφέρεσαι στους συνανθρώπους σου χωρίς οίκτο. Πάντα ακούγαμε, η ζωή είναι δύσκολη, και οι σκληροί μόνο τα καταφέρνουν, λες και δεν είχαμε δικαίωμα στην λύπη, δεν είχαμε δικαίωμα να δείχνουμε πως νιώθουμε. Και κάπως έτσι μάθαμε, να κρύβουμε τις αδυναμίες μας, μην τυχόν και μας πληγώσουν. Την ευαισθησία την θεωρούν αδυναμία, και είναι πολύ αισχρό να κατηγορούμε έναν άνθρωπο, επειδή είναι ευαίσθητος, αφού  μερικές φορές το παρουσιάζουμε, σε κάποιον σαν να είναι το μεγαλύτερο ελάττωμα που έχει.

Τα πράγματα είναι τελείως διαφορετικά, διότι από την άποψη της ψυχολογίας, οι ευαίσθητοι άνθρωποι είναι προικισμένοι με ένα είδος συναισθηματικής νοημοσύνης. Έχουν έναν ψυχικό πλούτο, που μας κάνει να πιστεύουμε, πως δεν σταμάτησαν να υπάρχουν καλοί άνθρωποι, που ξέρουν από αγάπη και κατανόηση!  Όταν συναντάμε προσωπικότητες που έχουν ενσυναίσθηση είναι άτομα πιο εσωστρεφή και συνεσταλμένα, και επηρεάζονται πολύ εύκολα από τις καταστάσεις που συμβαίνουν γύρω τους. Η έννοια της ενσυναίσθησης περιγράφει ουσιαστικά, σύμφωνα με τη σύγχρονη νευροψυχολογία, την αινιγματική ικανότητά μας να μοιραζόμαστε και να βιώνουμε σε πρώτο βαθμό τα συναισθήματα των άλλων . Όταν η ενσυναίσθηση  συνδυάζεται με αυτοεπίγνωση, η ευαισθησία αποτελεί βήμα προς την κορυφή! Ανάλογα πως θα την χρησιμοποιούμε, έχουμε και αντίστοιχα αποτελέσματα!

Ο εσωτερικός κόσμος των ευαίσθητων, τους επιτρέπει να νιώθουν με όλο τους το είναι. Συμπονούν, εξάπτονται, στεναχωριούνται σε όλη τους την  ηθική υπόσταση. Ενδιαφέρονται και νιώθουν, χωρίς όρια για  τον φίλο, την οικογένεια ακόμα και για κάποιον άγνωστο στον ίδιο βαθμό.

Αλλοιώσαμε τον εσωτερικό μας κόσμο, για να μπορούμε να ταιριάξουμε με τα στερεότυπα της διεφθαρμένης κοινωνίας, να λατρεύουμε συμπεριφορές, που μένουν μονίμως αμέτοχες σε γεγονότα. Να μην μπορούμε να επαινέσουμε τις χαρές και τις επιτυχίες των υπολοίπων, να μην έχουμε την ικανότητα να βοηθήσουμε τον άστεγο! Έτσι θέλει η γενιά μας, να είμαστε, απαθείς! Αντιθέτως, θα έπρεπε να είμαστε ευγνώμονες, που έχουμε ακόμα και σήμερα, άτομα που δεν έχουν απονεκρωθεί , μέσα σε χαλεπούς καιρούς. Τελειώνοντας μην ξεχνάμε, πως τα  συναισθήματα καθοδηγούν τις σκέψεις μας, το ποιοι πραγματικά είμαστε! Αποτελούν ένα βαθύ κομμάτι, του πως βιώνουμε τα ερεθίσματα του εξωτερικού περιβάλλοντος, αφού όλοι γνωρίζουμε, ότι οι ευαίσθητοι, συνήθως «υιοθετούν»  τα προβλήματα που υπάρχουν, είτε των άλλων, είτε τα δικά τους!

Γεωργία Ρήγα