Το αναπόφευκτο ατόπημα του ανθρωπισμού είναι η διολίσθησή του στον ατομικισμό

Ατομικισμός, ένας τρόπος ζωής που συνδέεται με την  αποκλειστική ενασχόληση με τον εαυτό μας και στην αδιαφορία μας για τους άλλους ανθρώπους.

Το ατομικό συμφέρον κυριαρχεί σε βάρος του κοινού καλού. Εστιάζουμε στο εμείς να είμαστε καλά, κι ας υποφέρουν οι άλλοι. Αντικρίζουμε το κακό, αλλά μένουμε αμέτοχοι, δεν κάνουμε τίποτα για να το εξαλείψουμε, αλλά αντιθέτως επαινούμε την βία. Αποτελέσματα του ατομικισμού είναι η αδικία, το συμφέρον και η αδιαφορία για το κοινωνικό σύνολο. Ταυτόχρονα, δημιουργείται πρόσφορο έδαφος για πολύ άσχημα συναισθήματα όπως το μίσος, η ζήλια και η κακία.

Σε μια κοινωνία που η συνειδητή προσωπικότητα χάθηκε και το φυλετικό ασυνείδητο κυριαρχεί. Το σύνολο ενεργεί από άγρια ένστικτα, είναι πνευματικά κατώτερο, και ο νους είναι άρρωστος, παρασύρεται από συναισθήματα και πάθη. Δηλαδή,  χάνεται η προσωπική ευθύνη για τις πράξεις του , και ακολουθείτε ο μιμητισμός. Ο άνθρωπος στερείται της βούλησης του, και ο ένας επηρεάζει τον άλλον με συναισθηματική υποταγή.

Κάθε μέρα που ξημερώνει  συμβαίνει κάτι δυσάρεστο ή φρικτό. Όπως και με την δολοφονία του Αντώνη που τον πέταξαν στα βρώμικα νερά του Πειραιά. Τέτοια συμβάντα ενώ στην αρχή γίνονται ντόρος, μετά ξεχνιούνται και ο καθένας επιστρέφει στην κανονικότητα του. Πίσω από αυτή την κτηνωδία κρύβεται κάτι πολύ βαθύτερο, που είναι η ιδεολογία που έχει κυριαρχήσει τα τελευταία χρόνια η ατομικότητα και η ιδιώτευση, για να μπορεί να εφαρμόζεται ο νεοφιλελευθερισμός.

Γεννήθηκαν «κοινωνικά τερατουργήματα» που ισοπέδωσαν τις κοινωνίες και το ανθρώπινο είδος. Έχουμε υιοθετήσει την πεποίθηση ότι το σπουδαιότερο πράγμα είναι να εξυπηρετεί κάνεις το ατομικό του συμφέρον, να κερδίζει, να ωφελείται, και να βολεύεται με τις πληγές που προκαλεί στο σύνολο του λαού και στην οργανωμένη Πολιτεία.

Κανείς δεν αναρωτιέται ποιοι είναι οι πνευματικοί λόγοι και οι αιτίες που οδήγησαν τους Έλληνες, ηγέτες και λαό σε αυτή την χαοτική κατάσταση και παρουσίασαν καθοδική πορεία.  Τους κατεύθυναν στο επίπεδο της πνευματικής διαφθοράς, που είχε ως αποτέλεσμα τη διαστροφή της σχέση τους με τον Θεό  και τους συνανθρώπους, την πώρωση της συνείδησης και τελικά την εκτέλεση όλων αυτών των αποτρόπαιων πράξεων που στιγματίζουν την ταυτότητα μας.

Σε μία κοινωνία,  που  οι παραδοσιακές αξίες και ιδανικά έχουν εξαλειφθεί και η εξουσιαστική μορφή του ατομικισμού, εμποτίζει όλες τις ανάγκες της ανθρώπινης ύπαρξης , η  φιλανθρωπία και προσφορά έπαθαν πια να είναι αξίες και στη θέση τους αντικαταστάθηκαν  νέες αξίες-απαξίες. Δίνουμε έμφαση στην  ανάδειξη, την κατοχή πλούτου η την αποτίμηση της προσωπικής αξίας .

Για να ορθοποδήσει ο λαός μας πρέπει να γίνει μία προσπάθεια ανάπτυξης, ώστε να ξεφύγουμε από το πνευματικό πάθος του ατομικισμού. Ο μόνος τρόπος για να, απαλλαγούμε από τον εγκλωβισμό του συμφέροντος, είναι ότι πρέπει να εντάξουμε στη ζωή μας, τις αρετές εκείνες που έχουν να κάνουν με το κοινό συμφέρον, τη συγχώρεση, την αγάπη, την κατανόηση και την συμπαράσταση.

Γεωργία Ρήγα