Γιατί δεν αντιδρούμε;

Γράφει : Η Αντωνία Μπούζα

Με συμπλέγματα του χθες, με  ιδεολογικές αντιθέσεις που κουβαλάμε ίσως από τα παιδικά μας χρόνια,  με πληροφορίες από την υπέρμετρη δημοσιοποίηση της επιτηδευμένης ηθικολογίας κάποιων ομάδων που εμφανώς έχουν οφέλη από τη διατήρηση κλίματος συντηρητισμού στην κοινωνία , πορευόμαστε  στο πρώτο τέταρτο του 21^ου αιώνα.

Οι ανέξοδες κορώνες περί φιλοπατρίας και γενικά, η  καλά οργανωμένη εκμετάλλευση  της προσήλωσης  σε ιδανικά και αξίες του Ελληνικού Έθνους  , έχουν ενταθεί αυτήν την περίοδο, προκειμένου να επιβιώσουν πολιτικά  κάποιες  ομάδες  και κόμματα.

Εύπλαστοι και ζυμωμένοι με μεγάλη δόση προπαγάνδας εμείς οι Έλληνες, έχει αποδειχτεί εξ όσων πράττουμε, πως έχουμε κοντή μνήμη, κοντόφθαλμη οπτική και αποδεχόμαστε την ένταξή μας σε διάφορα πολιτικά μαντριά,  χωρίς δεύτερη σκέψη και κριτική άποψη.

Δεχόμαστε άκριτα την προπαγάνδα , δεχόμαστε τα ψέματα, δεχόμαστε τη διατήρηση της ανικανότητας  σε δημόσια αξιώματα προσώπων του εκάστοτε συστήματος εξουσίας , ίσως θέλοντας  κι εμείς να νοιώσουμε νικητές όντας ενταγμένοι σε ιδεολογίες που σήμερα φυλλορροούν και μεταβάλλονται ερήμην μας.

Έτσι, αδιαφορούμε για όσες αποφάσεις λαμβάνει το πολιτικό σύστημα της Χώρας μας και μας αφορούν άμεσα .

Αρχικά μας έπεισαν πως ως Χώρα έχουμε μεγάλο δημόσιο χρέος, μας έκαναν μεγάλες περικοπές αποδοχών, δώρων και πολλών ακόμη δικαιωμάτων.

Στη συνέχεια άρχισε η προπαγάνδα για δήθεν αξιοποίηση του δημοσίου πλούτου, ενώ πρόκειται για απόλυτη παράδοση σε συμφέροντα, ύστερα άρχισε η αλλαγή του οικονομικού και κοινωνικού status quo, με μεταβολές σε όλες τις καίριες δομές του Κράτους, των θεσμών και των Οργανισμών  Κοινής Ωφελείας ,ώστε να είμαστε εσαεί παγιδευμένοι σε ένα φαύλο κύκλο νοσηρότητας,  με ξεκάθαρη ενίσχυση πανίσχυρων οικονομικών ομίλων, με δομικές αλλαγές στην υγεία επί τα χείρω και με αποφάσεις  του γόνατου στην παιδεία, στην κοινωνική μέριμνα κλπ .

Αποκορύφωμα της πορείας στην απόλυτη φτωχοποίηση των Ελλήνων, είναι η έκρηξη του πληθωρισμού και της κερδοσκοπίας  από τα συμφέροντα τα οποία σήμερα πλέον κερδοσκοπούν  χωρίς φρένο και συσσωρεύουν, απίστευτο πλούτο, σε βάρος των πολιτών.

Η κοινωνία ως εύπλαστη λόγω της  εφαρμογής «επιστημονικής» προπαγάνδας που παρουσιάζει το «μαύρο- άσπρο» ,αλλά συγχρόνως  και αδύναμη, λόγω του πολυκερματισμού και απαξίωσης των ιδεολογιών,  αποδέχεται στωικά  τις κορώνες των υπευθύνων  περί δήθεν μηδενικής ανοχής, περί στιβαρής λειτουργίας του κράτους, περί ισοτιμίας , ισονομίας κλπ.

Δυστυχώς όμως  η απογοήτευση καραδοκεί, όταν ακόμη και με μεταμεσονύχτιες τροπολογίες ενισχύονται τα συμφέροντα και φυσικά ο στρατός των «ημετέρων» του συστήματος , με αυξήσεις στις αποδοχές και τα μπόνους τους .

Βέβαια , παρά την τραγικότητα της εποχής , συνεχίζεται η πλύση εγκεφάλου των πολιτών , από αρκετούς πρόθυμους που περιμένουν τη δική τους οικονομική στήριξη και  «δώρα» για τις υπηρεσίες τους.

Εμείς οι πολίτες  δυστυχώς, μέσα στη δίνη της ακρίβειας, των προβλημάτων διαβίωσης, με χάλια ψυχολογία χωρίς ελπίδα για καλύτερες ημέρες , αφήνουμε  ελαφρά τη καρδία, τη διαχείριση των δημοσίων πραγμάτων σε όσους διαχρονικά ξέρουμε , χωρίς να αναρωτηθούμε ποτέ αν υπήρξαν χρήσιμοι, αν υπήρξαν ανιδιοτελείς, αν βοήθησαν ουσιαστικά το αύριο το δικό μας και των παιδιών μας.

Οι πρόσφατες πολιτικές και αυτοδιοικητικές  εκλογές επιβεβαίωσαν τα ανωτέρω.

Προς επίρρωση των όσων προανέφερα , θα αναφερθώ στην αλγεινή εντύπωση που μου προκάλεσε ο συνωστισμός πολιτικών,  αυτοδιοικητικών και κομματικών παραγόντων, σε ….θεμελίωση Νηπιαγωγείου στο Παράλιο Άστρος Κυνουρίας , τη στιγμή που ο Νομός Αρκαδίας βλέπει να έχουν καθηλωθεί όλες οι διεκδικήσεις του και οι προοπτικές του για τα αιτούμενα δημόσια έργα και την επιθυμούμενη αναστροφή του υπαρκτού κλίματος  υπανάπτυξης.  Μάλιστα με την τελευταία απογραφή ο πληθυσμός του Νομού,  μειώθηκε κατά 3,5%, κάτι που φανερώνει τα πολιτικά ελλείμματα στην Πελοπόννησο.

Εκείνο που θεωρώ επιπλέον οπισθοδρόμηση, είναι πως δηλώσεις του νέου Περιφερειάρχη για την παρουσία του στη …..θεμελίωση, προβλήθηκαν ως κάτι το σημαντικό, στην ιστοσελίδα της Περιφέρειας Πελοποννήσου.

Αν  αυτά είναι τα «νέα» ήθη , σε συνδυασμό με τη συνεχιζόμενη φρενήρη τακτική των δελτίων τύπου γνωστών στελεχών της νέας Περιφερειακής Αρχής, ακόμη και για απλές συναντήσεις με κοινωνικούς φορείς , τότε δυστυχώς έρχονται μαύρες μέρες στην Πελοπόννησο.

Αν δεν γίνει η ώθηση προς τα εμπρός, με αποτίναξη των κομματικών εξαρτήσεων  και οι θεσμοί συνεχίσουν να  περιπλέκονται στο πολύπλοκο αυτό πλέγμα συμφερόντων ( προσωπικών, κομματικών, πολιτικών  κλπ),  διαταράσσονται οι  ευαίσθητες ισορροπίες στην κοινωνία, χάνεται συνεχώς έδαφος στον τομέα της ανάπτυξης και της προόδου στον τόπο μας και εμφιλοχωρεί έντονη κρίση εμπιστοσύνης των πολιτών, στην πολιτική και δημοκρατική λειτουργία.

Η ιστορία διδάσκει και όσα τραγικά για την ανθρωπότητα έγιναν στις αρχές  και μέσα του 20^ου αιώνα, πρέπει να μας κάνουν πιο συνετούς και πραγματικά φιλοπάτριδες, για να μην ξαναδούμε επαναλήψεις .