Ο Γραμματέας του Νομαρχιακού παραρτήματος ΟΤΟΕ νομού Λάρισας, Κώτσιος Αθανάσιος, με δελτίο τύπου προς το e-magazine “KalamataTimes.gr” αναφέρει τα εξής :

Μετά από 14 χρόνια στην προεδρία της ΟΤΟΕ ο Σταύρος Κούκος αποχώρησε και τυπικά σήμερα (18/1/2021) από την ηγεσία της Ομοσπονδίας Τραπεζοϋπαλληλικών Οργανώσεων Ελλάδας. 

Η αυλαία της επιτυχημένης μακρόχρονης θητείας του Σταύρου Κούκου στην ηγεσία της Ομοσπονδίας, ο οποίος συμμετείχε στο πρόσφατο πρόγραμμα εθελουσίας εξόδου εργαζομένων της Εθνικής τράπεζας,  έπεσε σήμερα σε συνεδρίαση της Εκτελεστικής Γραμματείας της ΟΤΟΕ κατά την οποία κατέθεσε και τυπικά την επιστολή αποχώρησής του.

Τον Σταύρο Κούκο διαδέχεται ο πρόεδρος του Συλλόγου Υπαλλήλων Εθνικής Τράπεζας της Ελλάδος (ΣΥΕΤΕ), Γιώργος Μότσιος, ο οποίος επίσης ανήκει στην Δημοκρατική Συνδικαλιστική Ενότητα (ΔΗΣΥΕ).

Επίσης, αποχώρησε ο γενικός γραμματέας της ΟΤΟΕ Αχιλλέας Μυλωνόπουλος, με τον Ανδρέα Καλλίρη (Alpha Bank) της ΔΑΚΕ, να παίρνει τη θέση του.

Στις 18/1/2021 συνεδρίασε, μέσω τηλεδιάσκεψης, η Εκτελεστική Γραμματεία της ΟΤΟΕ με  θέμα τη συμπλήρωση και ανακατανομή των θέσεων του Προεδρείου της Ομοσπονδίας, λόγω αποχώρησης του Πρόεδρου, Σταύρου Κούκου και του Γενικού Γραμματέα, Αχιλλέα Μυλωνόπουλου.

Το Προεδρείο της ΟΤΟΕ ανασυγκροτείται ως εξής:

 Πρόεδρος – Μότσιος Γιώργος

Αντιπρόεδρος – Σαξώνης Σωτήρης 

 Γενικός Γραμματέας – Καλλίρης Ανδρέας 

 Αν. Γενικός Γραμματέας – Αρβανίτης Γιώργος 

 Ταμίας – Χαραλαμπόπουλος Θεόδωρος 

 Αν. Ταμίας – Σιδεράτος Γιάννης 

Οργαν. Γραμμ. Νομ. Παραρτημάτων – Δικαιοφύλαξ Κων/νος 

 Οργαν. Γραμμ.  Συλλόγων – Ντότσικας Φώτης 

Τα μέλη της Εκτελεστικής Γραμματείας ευχαρίστησαν τους απερχόμενους Πρόεδρο και Γενικό Γραμματέα για την πολυετή ουσιαστική προσφορά τους στο Συνδικαλιστικό Κίνημα του κλάδου και για την εποικοδομητική συνεργασία και συμβολή τους σε μια μακρά περίοδο μεγάλων και πρωτόγνωρων προκλήσεων για τους εργαζόμενους και για το Συνδικαλιστικό κίνημα του κλάδου. 

Η διαδρομή τους συνδέθηκε κυρίως με την αποτελεσματική υπεράσπιση και προστασία του θεσμού της Κλαδικής Συλλογικής Σύμβασης και την προστασία της απασχόλησης απέναντι στις προσπάθειες ευθείας αμφισβήτησης και κατάργησής της.

Οι εργαζόμενοι και το συνδικαλιστικό κίνημα του κλάδου συνεχίζουν να δοκιμάζονται από πρωτοφανείς προκλήσεις, από τους περιορισμούς και τις συνέπειες της πανδημίας, αλλά και από την επιτάχυνση  των αλλαγών που δρομολογούνται στα εργασιακά μας δικαιώματα στον κλάδο και γενικότερα στη χώρα. 

Απέναντι σε αυτή την νέα και εξελισσόμενη πραγματικότητα, η συστηματική, αξιόπιστη και ενωτική δράση του Συνδικαλιστικού Κινήματος του κλάδου είναι σήμερα επιτακτικά αναγκαία.

Οι εργαζόμενοι χρειάζονται και θα έχουν πάντοτε δίπλα τους την ΟΤΟΕ, ως επιτελικό θεσμό, συντεταγμένη φωνή και ασπίδα προστασίας ολόκληρου του κλάδου. 

Αλλά και η ΟΤΟΕ μαζί με τους Συλλόγους-μέλη της χρειάζεται τους εργαζόμενους, που ήταν, είναι και θα είναι η κύρια πηγή δύναμης, διεκδίκησης, παρέμβασης και απήχησής της.

Με συνέχεια, με συνέπεια, με προοπτική, το Συνδικαλιστικό Κίνημα του κλάδου είναι εδώ, αποφασισμένο να δώσει όσες μάχες χρειαστούν, σε όλα τα μέτωπα. 

Είναι εδώ, σταθερά δίπλα στη συναδέλφισσα και στον συνάδελφο, για την προάσπιση της εργασίας και των δικαιωμάτων τους.

Οι μεγάλες προκλήσεις είναι μπροστά μας. Οφείλουμε να φανούμε αντάξιοι της ιστορίας της ΟΤΟΕ και των προσδοκιών των εργαζομένων στις τράπεζες. 

Στο πλαίσιο της συζήτησης στην Ολομέλεια της Βουλής του σχεδίου νόμου για την επέκταση της αιγιαλίτιδας ζώνης στην θαλάσσια περιοχή του Ιονίου στα 12 ν.μ., ο βουλευτής Μεσσηνίας Περικλής Μαντάς πραγματοποίησε την ακόλουθη δήλωση:

«Κατά το τελευταίο έτος, η κυβέρνηση έχει αναβαθμίσει τη δραστηριότητά της στο πεδίο της εξωτερικής πολιτικής σε σημαντικό βαθμό. Και αυτό μόνο τυχαίο δεν είναι, δεδομένης της συστηματικής προσπάθειας της τουρκικής πλευράς για δημιουργία «τετελεσμένων» στην περιοχή μας.

Είναι γεγονός ότι τα τελευταία χρόνια τα δεδομένα που αντιμετωπίζουμε έχουν αλλάξει. Η Τουρκία απομακρύνθηκε από τη Δύση και υιοθέτησε εθνικιστικά και αντιδημοκρατικά πρότυπα και χαρακτηριστικά. Νιώθει και συμπεριφέρεται ως μια περιφερειακή «υπερ-δύναμη», η οποία αντί να λύνει τα εσωτερικά της ζητήματα, τα εξάγει με απρόβλεπτους και μονομερείς τρόπους σε ολόκληρη την περιοχή. Αυτή η προσέγγιση δεν μπορεί να γίνει αποδεκτή. Και όσο και αν κάποιοι μιλούν για «έντιμους συμβιβασμούς», για πάση θυσία συνεννόηση και για συνιδιοκτησία, διαπράττουν ένα τραγικό λάθος.

Δεν συζητάς με το λιοντάρι, με το κεφάλι σου μέσα στο στόμα του. Η τουρκική παρεμβατικότητα στη Συρία και τον Καύκασο, η εργαλειοποίηση του μεταναστευτικού, η προσπάθεια εισβολής στον Έβρο, το απαράδεκτο τουρκο-λυβικό μνημόνιο και οι «έρευνες» του Ορούτς Ρέις συνοδεία πολεμικού στόλου, λένε πολλά για τις προθέσεις των γειτόνων. Γιατί εδώ και είκοσι χρόνια η Τουρκία υπηρετεί το ένα και μοναδικό εθνικό της αφήγημα, ένα αφήγημα ζωτικού χώρου και κυριαρχίας έναντι των υπολοίπων, υπηρετώντας το με υπομονή και επιμονή. Η τουρκική γραμμή δεν αλλάζει και οι δικές μας επικλήσεις να «καθαρίσουν» το παιχνίδι οι σύμμαχοι και τα δικαστήρια, είναι ξεκάθαρα περιορισμένης αποτελεσματικότητας και ανεπαρκείς. Αυτά είναι τα δεδομένα μας και μαζί τους οφείλουμε να ζήσουμε και να πορευθούμε.

Οι διεθνείς συμμαχίες, η διπλωματία και η αποτροπή είναι τα δικά μας όπλα. Σε αυτή τη στρατηγική εντάσσεται και το σημερινό νομοσχέδιο επέκτασης των χωρικών μας υδάτων στα 12 ν.μ. Είναι ο δρόμος του δίκαιου και της νομιμότητας, τον οποίο μαζί με φίλιες χώρες ακολουθούμε. Και είναι αυτή η πολιτική που μας διαχωρίζει από τους άλλους, ενισχύοντας την αξιοπιστία μας και κάνοντάς μας περισσότερο πιστευτούς και υπολογίσιμους. Είναι ο δρόμος των συμμαχιών, του αλληλοσεβασμού και των ισότιμων διαπραγματεύσεων, είναι η διαδικασία που μας τοποθετεί ταυτοτικά στην πλευρά των λογικών και των συνεννοήσιμων, και όχι των κατσαπλιάδων. Γι’ αυτό πρέπει να τη διαφυλάξουμε και γι’ αυτό την υπηρετούμε. Και από την άλλη μεριά, η προμήθεια των νέων Rafale, η συνεργασία με το Ισραήλ για το νέο Κέντρο Εκπαίδευσης στην Καλαμάτα, η αναβάθμιση του στόλου και η αμυντική μας ετοιμότητα και επάρκεια, είναι οι δράσεις που στηρίζουν την αποτροπή. Αυτήν που τελικά οι ανατολικοί μας γείτονες φαίνεται να είναι και η μόνη που υπολογίζουν.

Η Ελλάδα πρέπει να γυρίσει σελίδα και να γίνει στρατηγικά και επιχειρησιακά αυτάρκης και αυτόνομη. Με αυτοπεποίθηση και σίγουρα βήματα, γιορτάζοντας τα 200 χρόνια από την Επανάσταση, ας θέσουμε τις βάσεις για μια ισχυρή, αυτοδύναμη και ώριμη Ελλάδα, που πατά γερά στα πόδια της και γνωρίζει να υπερασπίζεται τον εαυτό της, απέναντι σε όποιον την επιβουλεύεται.»