Η καλύτερη δουλειά στον κόσμο- 38χρονος Iάπωνας πληρώνεται… για να μην κάνει τίποτα

Ο Σότζι Μοριμότο από το Τόκιο κάνει κάτι που πολλοί θεωρούν ονειρεμένη δουλειά: πληρώνεται για να μην κάνει σχεδόν τίποτα.

Ο 38χρονος κάτοικος του Τόκιο χρεώνει 10.000 γιεν (71 δολάρια) ανά «συνεδρία» για να συνοδεύει τους πελάτες και απλώς να…υπάρχει ως σύντροφος. «Βασικά, νοικιάζομαι. Η δουλειά μου είναι να βρίσκομαι όπου θέλουν οι πελάτες μου και να μην κάνω τίποτα συγκεκριμένο» είπε στο Reuters, προσθέτοντας ότι είχε περίπου 4.000 ραντεβού τα τελευταία τέσσερα χρόνια.

Σχετικά εύσωμος και με μέτρια εμφάνιση, ο Mοριμότο μπορεί πλέον να υπερηφανεύεται για τους χιλιάδες ακόλουθους στο Twitter, όπου βρίσκει τους περισσότερους από τους πελάτες του. Περίπου το ένα τέταρτο από αυτούς είναι τακτικοί του πελάτες, ανάμεσά τους ένας που τον έχει προσλάβει 270 φορές.

Η δουλειά του τον οδήγησε σε ένα πάρκο με ένα άτομο που ήθελε να παίξει σε μια τραμπάλα. Έχει επίσης κουνήσει το χέρι σε ένα παράθυρο τρένου σε έναν εντελώς άγνωστο που ήθελε κάποιον να τον ξεπροβοδίσει.

Το να μην κάνει τίποτα δεν σημαίνει ότι ο Μοριμότο θα έκανε τα πάντα. Έχει απορρίψει προσφορές να μετακινήσει ένα ψυγείο και να πάει στην Καμπότζη, ενώ δεν δέχεται κανένα αίτημα σεξουαλικής φύσης. Την περασμένη εβδομάδα, ο Mοριμότο κάθισε απέναντι από την Aρούνα Τσίντα, μια 27χρονη αναλύτρια δεδομένων ντυμένη με ένα σάρι, συζητώντας για…τσάι και κέικ.

Η κοπέλα ήθελε να φορέσει το ινδικό ένδυμα δημοσίως, αλλά ανησυχούσε ότι μπορεί να φέρει σε δύσκολη θέση τους φίλους της. Έτσι, στράφηκε στο Mοριμότο για συντροφιά. «Με τους φίλους μου νιώθω ότι πρέπει να τους διασκεδάσω, αλλά με τον φίλο υπό ενοικίαση δεν νιώθω την ανάγκη να είμαι φλύαρη», είπε.

Πριν ο Μοριμότο βρει την αληθινή του κλήση, εργαζόταν σε μια εκδοτική εταιρεία και συχνά τον επέπλητταν επειδή «δεν έκανε τίποτα». «Άρχισα να αναρωτιέμαι τι θα συνέβαινε αν παρείχα την ικανότητά μου να «μην κάνω τίποτα» δηλαδή ως υπηρεσία στους πελάτες», είπε.

Για τον Μοριμότο…επιχείρηση συντροφιάς είναι πλέον η μοναδική πηγή εισοδήματος, με την οποία συντηρεί τη γυναίκα και το παιδί του. Αν και αρνήθηκε να αποκαλύψει πόσα βγάζει, είπε ότι συνεργάζεται περίπου έναν ή δύο πελάτες την ημέρα. Πριν από την πανδημία, ήταν τρεις ή τέσσερις την ημέρα.

Καθώς πέρασε μια Τετάρτη χωρίς να κάνει τίποτα αξιοσημείωτο στο Τόκιο, ο Μοριμότο σκέφτηκε την περίεργη φύση της δουλειάς του και φάνηκε να αμφισβητεί μια κοινωνία που εκτιμά την παραγωγικότητα και χλευάζει την αχρηστία.

«Οι άνθρωποι τείνουν να πιστεύουν ότι το να μην κάνω τίποτα» είναι πολύτιμο επειδή είναι χρήσιμο (για άλλους)… Αλλά είναι καλό να μην κάνουμε τίποτα. Οι άνθρωποι δεν χρειάζεται να είναι χρήσιμοι με κάποιον συγκεκριμένο τρόπο», είπε.

ΠΗΓΗ