Η 13χρονη Ελευθερία είναι κηδεμόνας των δύο μικρών αδερφών της που πεινάνε. Αποτύχαμε κύριοι!

Μπαίνω στο εξεταστήριο της παιδιατρικής. Βλέπω έναν τέλειο ζουζουνο να με κοιτάει, τον ρωτάω πώς το λενε. Δεν μου απαντάει. Δίπλα του κάθεται ένα κορίτσι σαν τα κρύα τα νερά, η Ελευθερία, 13 χρονών.

«Εσυ τι εισαι;» της λεω. «Αδελφή του.» «Και με ποιον είναι το παιδάκι;» «Με μένα » απαντάει.

Ρωτάω το ιστορικό εν τάχει στην μικρή πριγκίπισσα και καταλαβαίνω ότι είναι μια μικρή κάκωση κεφαλής, χωρίς σημεία ενδοκράνιας υπέρτασης με ένα χαμηλής ταχύτητας μηχανισμό κάκωσης. Λέω στο μικρό.

«Είσαι καλα; Θές να μου πεις τίποτα;» «ΠΕΙΝΑΩ». Λέει το «πισω αναπτυξιακά» παιδί. Ρωτάω την αδερφή του τι θέλουν να φάνε να το φροντίσουμε. Με κοιτάει στα μάτια κατακόκκινη από ντροπή και λέει «τίποτα, ευχαριστούμε».

Λίγα λεπτά μετά μιλώντας με τη συνάδελφο ανακαλύπτω ότι η Ελευθερία είναι κηδεμόνας των μικρών αδελφών της (δεν έμαθα ακριβή αριθμό), τα ταϊζει, τα προσέχει. Δεν έμαθα αν πάνε σχολείο. Και ράγισα.

Αυτοί είμαστε κύριοι. ΑΠΟΤΥΧΑΜΕ. Όταν έρχεται ένα παιδί στα επείγοντα και ΠΕΙΝΑΕΙ και δεν έχει διάγνωση από τα γεννοφάσκια του, ΑΠΟΤΥΧΑΜΕ. Με ένα θολό οικογενειακό περιβάλλον, με ένα μηδενικό υπόβαθρο, που δε θέλω να αναφέρω εδώ τα παιδιά αυτά παλεύαν για να ζήσουν.

ΠΟΥ ΕΙΣΑΙ ΚΟΙΝΩΝΙΚΟ ΚΡΑΤΟΣ; ΠΟΥ ΕΙΣΑΙ ΓΙΩΡΓΟ, ΚΩΣΤΑ, ΑΝΤΩΝΗ, ΑΛΕΞΗ; ΠΟΥ;;; Αισθάνομαι σήμερα πιο αχρηστος απο ποτε. Πρέπει να ντρεπόμαστε. Όλοι μας. Μας σιχάθηκα.

Να αναφέρω κάπου εδώ οτι απ’ το koyzoylo.gr κάναμε μια ερεύνα για να βοηθήσουμε και δεν βρήκαμε κάτι και ισως το κείμενο που διαβάσατε ισως να μην ειναι πραγματική ιστορία και απλά να ειναι ένα κείμενο που προσπαθεί να περιγράψει το σήμερα στην χωρα μας, γιατί κακά τα ψέματα και ας μην κρυβόμαστε πίσω απ το δάχτυλό μας τετοιες περιπτώσεις στην Ελλάδα υπάρχουν πολλές

Πηγή