Κάθε Τετάρτη και Σάββατο, η Λαϊκή Αγορά της Καλαμάτας σφύζει από ζωή. Όπως συμβαίνει σε κάθε γωνιά της Ελλάδας, έτσι και εδώ, πλήθος κόσμου ντόπιοι αλλά και τουρίστες καταφτάνει για να γεμίσει τα καλάθια του με τους θησαυρούς της μεσσηνιακής γης: φρέσκα φρούτα, λαχανικά, ελαιόλαδο, τοπικά προϊόντα. Όμως, πίσω από αυτή την πολύχρωμη και ζωντανή εικόνα, κρύβεται ένα σοβαρό πρόβλημα που ταλαιπωρεί τους επισκέπτες: το κυκλοφοριακό χάος και η έλλειψη χώρων στάθμευσης.

Το μποτιλιάρισμα στους δρόμους γύρω από την Κεντρική Αγορά είναι πια μόνιμο φαινόμενο κάθε ημέρα λειτουργίας της Λαϊκής. Οδηγοί εκνευρισμένοι, κορναρίσματα, ανασφάλεια για πεζούς και ποδηλάτες, ένας συνδυασμός που δημιουργεί ασφυκτική πίεση. Ειδικά για τους μεγαλύτερους σε ηλικία επισκέπτες που παραμένουν οι πιο τακτικοί πελάτες της Λαϊκής και έχουν μάθει μια ζωή να κάνουν τα ψώνια τους από τους παραγωγούς η πρόσβαση γίνεται ακόμα πιο δύσκολη, σχεδόν αποτρεπτική.

Αξίζει να θυμηθούμε ότι η Λαϊκή Αγορά της Καλαμάτας είχε σχεδιαστεί με διαφορετική φιλοσοφία. Το 1986, επί δημαρχίας Σταύρου Μπένου, προγραμματίστηκε και οργανώθηκε να λειτουργεί εντός του κτιρίου της Κεντρικής Αγοράς, με στόχο οι επισκέπτες να έχουν άνετη πρόσβαση και χώρο στάθμευσης στο βόρειο τμήμα του συγκροτήματος. Ήταν μια πρόνοια που προέβλεπε την αύξηση του πληθυσμού και της εμπορικής δραστηριότητας, με έμφαση στην εξυπηρέτηση του κοινού.

Σήμερα, όμως, οι συνθήκες φαίνεται να έχουν ξεπεράσει τον σχεδιασμό εκείνης της εποχής. Παρά τις φιλότιμες προσπάθειες της δημοτικής αρχής να αναβαθμίσει την Κεντρική Αγορά και τις υπόλοιπες ημέρες με τη δημιουργία νέων καταστημάτων εστίασης στο αίθριο, σε μια προσπάθεια να τονωθεί η επισκεψιμότητα και η καθημερινή λειτουργία της το κυκλοφοριακό πρόβλημα παραμένει άλυτο τις ημέρες της Λαϊκής.

Δεν μιλάμε μόνο για ένα πρόβλημα ταλαιπωρίας. Μιλάμε για απώλεια χρόνου, για αποτροπή επισκεπτών, για αδυναμία εξυπηρέτησης ανθρώπων που έρχονται για να αγοράσουν τρόφιμα και χρειάζονται το αυτοκίνητο για να μεταφέρουν τα ψώνια τους. Οι τουρίστες, που με ενθουσιασμό αναζητούν τη γνησιότητα της τοπικής παραγωγής, έρχονται αντιμέτωποι με ένα άναρχο τοπίο που σε τίποτα δεν τιμά τη μεσσηνιακή φιλοξενία.

Η Καλαμάτα χρειάζεται άμεσα λύσεις: οργάνωση στάθμευσης, καλύτερη κυκλοφοριακή ρύθμιση τις ημέρες λειτουργίας της Λαϊκής, πιθανώς και περιορισμούς ή εναλλακτικές διευκολύνσεις για τους οδηγούς. Χρειάζεται επίσης να ξαναδεί τον τρόπο με τον οποίο η Λαϊκή λειτουργεί ως κομμάτι της αστικής ζωής. Γιατί η αγορά δεν είναι απλώς ένας τόπος εμπορίου, είναι σημείο συνάντησης, πολιτισμού και ταυτότητας της πόλης.

Και αυτό αξίζει να το διαφυλάξουμε
