Θυμάστε το τραγούδι του Γιάννη Πουλόπουλου το «Αγαλμα»; Για ποιο μιλούσε;

Όσα χρόνια και αν περάσουν είναι από τα τραγούδια που θα συνεχίζουν να ακούγονται. Το τραγούδι θρύλος του Γιάννη Πουλόπουλου, που όλοι το έχουμε σιγοτραγουδήσει στις δύσκολες στιγμές μας, το “Άγαλμα” έκρυβε πάντα μια απορία προς όλους μας. Τι ήθελε να πει ο στιχουργός με τη λέξη άγαλμα;

Ο Λευτέρης Παπαδόπουλος, έγραψε τους στίχους και ο μάγος Μίμης Πλέσσας το έντυσε με μουσική και το αποτέλεσμα ήταν ένα τραγούδι που απογείωσε την καριέρα του γνωστού ερμηνευτή.

Το 1969 λοιπόν κυκλοφορεί ο δίσκος “Ο Δρόμος” . Ένας μουσικό θαύμα αφού και τα 12 τραγούδια του έγιναν επιτυχίες που επιβίωσαν στο πέρασμα του χρόνου.

Γέλαγε η Μαρία», το «Μέθυσ’ απόψε το κορίτσι μου», το «Τρελλός», το «Ξημερώνει Κυριακή», το «Η Μυρσίνη βάζει τ’ άσπρα», το «Δώδεκα μαντολίνα», το «Έπεφτε βαθειά σιωπή», το «Πήρα σύννεφο δυο τόπια» και φυσικά το ένα και μοναδικό «Άγαλμα».

Και στην ερώτηση τι ήθελε να πει ο στιχουργός με τη λέξη Άγαλμα, την απάντηση έδωσε ο συγγραφέας Χρήστος Χωμενίδης. Αγάλματα έλεγαν στην αργκό τις ιερόδουλες που στέκονταν με τις ώρες στον δρόμο προς αναζήτηση πελάτη.

Τα κορίτσια μετά από τις πολλές ώρες που έμεναν εκτεθειμένες στο δρόμο είχαν μια όψη ταλαιπωρημένη και εντελώς ανέκφραστη, τόσο πολύ που έμοιαζαν με αγάλματα.