kalamata times 
Ο Εντμόντ Αμπού, γάλλος δημοσιογράφος και αρχαιολόγος, όταν αρχίζει να γράφει το 1852 την «Ελλάδα του Όθωνος» (εκδ. Μεταίχμιο) περιηγείται την Ελλάδα, την ως τότε ελεύθερη. Πρώτα την Αττική κι αμέσως μετά την Πελοπόννησο. Θαυμάζει τη φύση της και την ομορφιά της διασχίζοντας με άλογο τους σκονισμένους δρόμους της και τα καλά της μονοπάτια.
Μιλάει για την εξωτική γι’ αυτόν βλάστησή της, τις ροδοδάφνες, τις αγριοτριανταφυλλιές, τις ελιές της και τα κυπαρίσσια της. Την αφήγησή του τη διανθίζει, φυσικά, με ιστορικά και μυθολογικά στοιχεία. Θυμάται τον Ηρακλή, τη Λήδα και τον Δία, τους Ατρείδες… Αργολίδα, Αρκαδία, Λακωνία, Μάνη τον μαγεύουν… Εννοείται ότι κάνει βδομάδες να πάει από το ένα μέρος στο άλλο.
Ενάμιση αιώνα μετά το ίδιο μαγεύει κι εμάς… Δυο τρία χρόνια τώρα κάνουμε γρήγορες και αξέχαστες μικρές εξορμήσεις – όχι ότι δεν είναι και για παραπάνω. Η μεγάλη διαφορά βέβαια είναι ότι με τους καινούργιους δρόμους φτάνουμε πολύ-πολύ γρήγορα στον προορισμό μας, εκτός κι αν κολλήσουμε στο δρόμο σε κάποιο αμπελώνα. Δύο με δυόμισι ώρες παίρνει για κάποιο κεντρικό σημείο, όπως η Σπάρτη ή η Καλαμάτα. Τέλειες η Αθηνών – Κορίνθου – Σπάρτης, η Αθηνών – Κορίνθου – Καλαμάτας και η Αθηνών – Πατρών. Άργησαν αλλά μας αποζημιώνουν. Στο προσκέφαλό μου το βράδυ o Αμπού και ο παλιός οδηγός του Road.
Στα σύντομα ΠΣΚ συνδυάζουμε τις βόλτες, τα μονοπάτια, τα πολιτιστικά και φυσικά το φαγητό. Γιατί η δική μας Τοσκάνη; Αμπελώνες, ωραία κρασιά, παραδοσιακά χωριά, ιστορικά μνημεία από τα προϊστορικά μέχρι και μεταβυζαντινά χρόνια, πολύ καλό φαγητό. Να βάλουμε και το γεγονός ότι παντού όλοι είναι ζεστοί, φιλόξενοι και εξυπηρετικοί. Καμιά γκρίνια.
Γκούρα Κορινθίας. Για την Γκούρα είναι πολύ ωραία η διαδρομή από το Κιάτο. Βόλτα και στη λίμνη Δόξα και στο μοναστήρι του Αγ. Γεωργίου. Εκεί οι καλόγεροι κάνουν γλυκό του κουταλιού τριαντάφυλλο. Κοντά στη λίμνη πουλάνε οι τοπικοί παραγωγοί τα προϊόντα του Φενεού. Το βράδυ για φαγητό στην «Ταβέρνα του Ρέλια» στην Γκούρα. Πολύ καλό το αγριογούρουνο με τηγανητές πατάτες και τα τοπικά λουκάνικα. Εμείς μείναμε στο φιλόξενο τζάκι στο «Αρχοντικό του Πρεδάρη» (6938900200). Σπίτι οικογενειακό, πολύ ωραία αναστηλωμένο, του 1870. Βόλτα στο βουνό πάνω από την Γκούρα που καταλήγει στο οροπέδιο του Σκαφιδιά, με άγρια άλογα που βόσκουν σε λιβάδια.
Λακωνία. Βόλτα στο λόφο του Μυστρά και γύρω από τον Μυστρά. Ο Δήμος Σπάρτης έχει βγάλει πολύ ωραίο φυλλάδιο με βόλτες και μονοπάτια εκτός του γνωστού βυζαντινού Μυστρά με τον τίτλο «Ταΰγετος». Μπορεί να το προμηθευτεί κανείς από τον Δήμο.
Εμείς κάναμε το μονοπάτι Μυστράς-Ταϋγέτη. Ρωτήστε στο Νέο Μυστρά από πού ακριβώς ξεκινάει. Ωραίος ο ξενώνας «Hotel Pyrgos Mystra» (2731020870-20770) στον Νέο Μυστρά. Το ίδιο ωραίος και ο «Ξενώνας Μαζαράκη» στο χωριουδάκι λίγο πιο πάνω απ’ τον Βυζαντινό Μυστρά, στα Πικουλιάνικα. Από εκεί έχεις πανοραμική θέα όλη την κοιλάδα του Ευρώτα. Το βράδυ οπωσδήποτε για φαγητό στα «Χρώματα» (2731023995), στα Πικουλιάνικα. Ο Νίκος, υπέροχος και πολύ μερακλής, έχει πολύ καλό φαγητό και ωραία κρασιά από τη Νεμέα, τη Β. Ελλάδα, τη Λακωνία και άλλες περιοχές της Ελλάδας. Η σαλάτα του με άγρια χόρτα απίστευτη. Κλείστε τραπέζι πριν πάτε.
Ελληνικό Αρκαδίας. Περπάτημα στην Αρχαία Γόρτυνα και από κει πάρτε το μονοπάτι δίπλα στον Λούσιο για τη Μονή Φιλοσόφου. Μια άλλη ωραία βόλτα εκεί κοντά είναι προς τη Μονή Καλαμίου – ελέγξετε τις ώρες επίσκεψης στη Μονή γιατί κλείνει γύρω στις 12:30. Από εκεί υπάρχει μονοπάτι προς τον Λούσιο, μια αξέχαστη διαδρομή, αλλά πρέπει να ρωτήσετε από πού αρχίζει.
Το βράδυ φαγητό στην «Ταβέρνα του Γεωργαντά» (2791031009) στο Ελληνικό, με πολύ καλά κρέατα και πίτες. Εμείς μείναμε στο «Gortys Guesthouse», ξενώνας πολύ ζεστός και σπιτίσιος, με πλούσιο πρωινό που φτιάχνει η κυρία που τον διευθύνει.
Στη γειτονική Καρύταινα είναι πολύ όμορφο το φράγκικο κάστρο όπου ο Κολοκοτρώνης αντιμετώπισε τον Ιμπραήμ. Για φαγητό στην «Άρκτο» (2791031341).
Καλαμάτα. Στόχος Μεσσηνιακή Μάνη αλλά και Μεθώνη. Παραμονή σε διάφορα ξενοδοχεία αλλά και σε airbnb — εμείς μείναμε στου Γιώργου Αδριανού (θα τον βρείτε στο διαδίκτυο). Μια βόλτα που προτείνουμε είναι Καρδαμύλη – Καστάνια, το χωριό με τους βυζαντινούς ναούς της (14 μας είπανε οι κάτοικοι!). Πάντως είναι πολλοί… Αξίζει οπωσδήποτε η επίσκεψη στο ναό του Αγ. Πέτρου του 12ου αιώνα, που έχει αναστηλωθεί πλήρως και έχει πάρει βραβείο Europa Nostra 2016.
Περπάτημα μέχρι το ναό του Άι-Στράτηγου. Μόνο που πρέπει να ρωτάτε για όλα, δεν υπάρχουν ταμπέλες. Εντυπωσιακός, επίσης, ο Πύργος Ντουράκη. Φυσικά από κει πέρασε πάλι ο Κολοκοτρώνης. Είναι το καύχημα των περισσότερων ορεινών χωριών της Πελοποννήσου!
Φαγητό στην Καλαμάτα στις «Βερσαλλίες» (2721081858). Ωραία λίστα κρασιών από Β. Ελλάδα και απίστευτα πιάτα από τον Γιάννη και τη γυναίκα του και στο «Θίασο» (2721088407) στο κέντρο της Καλαμάτας. Παίρνουμε ωραία τυριά και γιαούρτι ταψιού από την «Μαντινεία» (2721024231), γαλακτοκομικό παράδεισο. Στην Καλαμάτα είναι πολύ ενδιαφέροντα δύο μουσεία, το Αρχαιολογικό και το σπίτι με τη Συλλογή Ελληνικών Ενδυμασιών «Βικτώρια Καρέλια». Αξίζει μια επίσκεψη στο κάστρο της Μεθώνης, ένα από τα σημαντικότερα και ωραιότερα της Ελλάδας.
Τώρα, δεν ξέρω πώς, μου κολλάνε και κάτι μουσικές σε αυτές τις διαδρομές που δεν είναι μόνο ταξιδιωτικές, κι όλα γίνονται ακόμη πιο γλυκά. Τη μια ο Βαν Μόρισον, την άλλη ο Μπάουι, μετά καθώς κατεβαίναμε βράδυ απ’ τα Πικουλιάνικα η Κάλλας στην άρια από το «La Sonnambula». Στην τελευταία μας, κάπου εκεί στην Καρδαμύλη, λίγο πριν την Πρωτοχρονιά, μου ‘ρθε το «You can go your own way» με τους Cranberries όμως, και την αξέχαστη φωνή της Ντολόρες Ο’ Ριόρνταν. Ίσως, γιατί έμπαινε το 2019.
Οι προτάσεις μας είναι ενδεικτικές, είναι αυτά που δοκιμάσαμε εμείς, μας άρεσαν και τα προτείνουμε. Ιστορικά στοιχεία διαθέτουν όλοι οι οδηγοί για Πελοπόννησο. Εννοείται ότι στα παραπάνω σημεία εκκίνησης υπάρχουν κι άλλες πάμπολλες εναλλαγές. Οσονούπω…
Γράφει η Μαρία Κελέση*
*Η Μ.Κ. είναι καθηγήτρια Μέσης Εκπαίδευσης και ιστορικός.
Ευχαριστούμε και το ©instagram.com/peloponnese_gr για τις φωτογραφίες.
