Ζήτημα οπτικής ή επιβίωσης;

«Ο τρόπος με τον οποίο κατανοεί κανείς το τέλος μιας εποχής, περιέχει ήδη μιαν άμεση ή έμμεση πρόγνωση για το μέλλον».

Παναγιώτης Κονδύλης

Ένα μεγάλο ΜΜΕ της περιοχής μας, μέσω του νυν και του πρώην αρχισυντακτών της, ερμήνευσε το εκλογικό αποτέλεσμα και την μελλοντική λειτουργία του Δήμου, μέσα από τις μαρξιστικές παρωπίδες που φορούν. Δράττομαι λοιπόν της ευκαιρίας να αντικρούσω αυτές τις απόψεις για δύο λόγους. Ο πρώτος είναι η αδικία προς το πρόσωπο του μελλοντικού δημάρχου Καλαμάτας κυρίου Θανάση Βασιλόπουλου, που ως γνωστόν δεν συμμετείχα στον συνδυασμό του για λόγους ηθικής τάξης (πως θα μπορούσα να συμμετέχω σε έναν συνδυασμό που αντιπολιτευόμουν σχεδόν 5 χρόνια) και δεύτερον υπάρχει και μια άλλη ανάγνωση των εκλογών και μάλιστα πλειοψηφική (εφόσον κέρδισε ο κύριος Βασιλόπουλος και όχι ο εκλεκτός σας).

Ο «γκαραζέρης» και οι «επιστήμονες».

Για να πετύχει κάποιος σαν δήμαρχος δεν απαιτείται να είναι  πυρηνικός επιστήμονας, είναι θέμα χαρακτήρα και αντίληψης. Εάν διαβάσουμε το επαγγελματικό βιογραφικό του μελλοντικού δημάρχου θα δούμε ότι είναι πετυχημένος επαγγελματίας στον χώρο του χωρίς την προστασία μιας ομπρέλας, που λέγεται πολυεθνική και είναι το άρμα για την κυριαρχία της ξενοκρατίας στην Πατρίδα μας.  Πολιτικά εξελέγη με δημοκρατικές διαδικασίες και στην παράταξή του και στον δήμο παρά τις αντιδράσεις κάποιων «επιστημόνων» που τον αποκαλούσαν υποτιμητικά «γκαραζέρη».

Εδώ θα ήθελα να τονίσω ότι σύμφωνα με φήμες και δημοσιεύματα, ο κύριος Βασιλόπουλος δεν είχε ούτε την εύνοια του νυν δημάρχου μας και μελλοντικού περιφερειάρχη κυρίου Νίκα. Βλέπεται στην πολιτική ο εχθρός κάθεται δίπλα σου, ο αντίπαλος απέναντι (χωρίς να αναφέρομε σε συγκεκριμένο πρόσωπο),  αλλά τα παραπάνω δίνουν μεγαλύτερη αξία στην εκλογή του.

Τώρα αν έρθει σε «μεγάλη συμφωνία» για τα «κρίσιμα ζητήματα της πόλης», αυτό εξαρτάται από τον εκπρόσωπο της μεγαλύτερης παράταξης της κεντροαριστεράς κύριο Κοσμόπουλο, αν θέλει να συνεργαστεί μαζί του και τον κύριο Βασιλόπουλο, αν θα κοιτάξει την πόλη ή τους συσχετισμούς των δημοτικών συμβούλων που εξελέγησαν, δηλαδή αυτούς που έχουν μεγάλο σόι.

Το κοινόν των Ελλήνων.

Κατηγορείται δε ο κύριος Βασιλόπουλος από τον έναν αριστερό κονδυλοφόρο που φορά μαρξιστικές παρωπίδες, ότι αυτός εξελέγη κυρίως με την βοήθεια των τοπικών κοινοτήτων. Αγνοεί πλήρως τον κοινοτισμό, το κοινόν των Ελλήνων, την τοπική αυτοδιοίκηση της Πατρίδας μας που έρχεται από τα βάθη των αιώνων της ιστορίας μας και είναι βασισμένη στην Παράδοση του Λαού μας.

Αφετέρου κάνει μια σωστή υποθετική πρόβλεψη ότι στο μέλλον όταν το κέντρο της Καλαμάτας θα μεγαλώσει και θα κυριαρχείται από άσφαλτο και μπετόν και θα επικρατεί η ανομία και δεν θα ακούς πλέον ελληνικά γιατί θα επικρατεί η Παγκοσμιοποίηση, ο πολυπολιτισμός  και ο Εθνομηδενισμός, οι πλούσιοι αστοί, που τους αρέσει η ασφάλεια και η άνεση, θα κατοικίσουν στα οπισθοδρομικά προάστια εκτοπίζοντας τους «συντηρητικούς» κατοίκους.

Ο Κωνσταντίνος Καραβίδας θεωρείται ο θεμελιωτής του σύγχρονου ελληνικού κοινοτισμού, μιας οικονομικοπολιτικής θεωρίας και πρακτικής με βάση την οργάνωση μορφών κοινοτήτων σύμφωνα με την άμεση δημοκρατία. Μας λέει: «Ο κοινοτισμός δεν είνε κατά ταύτα ένα σύστημα με το οποίον κατά προτίμησην η κεντρική εξουσία θα κάμη τάχα καλυτέραν την διοίκησιν της περιφερείας.

Είνε ένα αυθύπαρκτο γεγονός, που μάλιστα κατά το πλείστον δεν πήρε καν νομική θετή μορφή αλλά στάθηκε στην περιοχή των εθίμων αυτοτελές και αυτοκαθωρισμένο επί τη βάσει των παραδόσεων και της πολιτιστικής εξελίξεως εκάστης χώρας. Σαν τέτοιο όμως έχει πάρει ωρισμένην θέσιν απέναντι και του καπιταλισμού τώρα ύστερα και της φεουδαρχίας παλαιότερα, και το γεγονός αυτό η κεντρική εξουσία πρέπει να τώχη υπ΄όψι της για να προχωρήση όχι εις εκείνου την ρύθμισι αλλ΄εις την ιδίαν αυτής στάσιν εις τρόπον ώστε κι΄αν δεν ωφελή να βλάπτη τουλάχιστον όσον το δυνατόν ολιγότερο τον λαό επί του οποίου κάθεται».

Χρήμα και Πολιτική.

Τώρα, λοιπόν ερχόμαστε στην ουσία του θέματος και καταρχήν θα ήθελα να πληροφορήσω τον πρώην συντάκτη του ΜΜΕ, ότι η Σοβιετική Αυτοκρατορία κατέρρευσε και ο πατερούλης Στάλιν έχει πλέον λειώσει στον τάφο του. Μόλις πέθανε ο Στάλιν, μου έλεγε ένας γηραιός κομμουνιστής, οι έλληνες μπολσεβίκοι έχασαν το έδαφος κάτω από τα πόδια τους κλαίγοντας γοερά (βλέπε και το γνωστό ποίημα του Γιάννη Ρίτσου).

Ο κύριος αυτός με ύφος εισαγγελέα θέλει να απομονώσει την αντίθετη πολιτικά άποψη αν και έχει ψηφιστεί δημοκρατικά. Μια «μεγάλη συμφωνία», όπως γράφει, με αυτούς που συμφωνούν με τις απόψεις του. Ερωτώ λοιπόν:  Δεν υπάρχει ρατσισμός εναντίον των Ελλήνων; Οι άγρια φορολογούμενοι Έλληνες δεν έχουν δικαιώματα; Μπορεί να μας εξηγήσει την διαφορά της «ολοκληρωτικής και ερασιτεχνικής διοίκησης του δήμου» από την «ενός ανδρός αρχή» του κυρίου Νίκα με την απόλυτη κυριαρχία μιας άποψης έστω και λανθασμένης σαν την δική του;

Πολύ λόγο κάνετε για την «συντήρηση» και την «ακροδεξιά». Εννοείται με τον όρο «συντήρηση» τον «αντιδραστικό», τον «οπισθοδρομικό» ή τον «αντι-δημοκράτη» γιατί τα σκήπτρα αυτών των εννοιών κρατάει επάξια η κομμουνιστική αριστερά των πολιτικών ιεχωβάδων του ΚΚΕ. Ο γνησιότερος «ακροδεξιός» είναι ο καθεστωτικός και το μεγαλύτερο έγκλημα που έκανε η «πρώτη φορά χαβιαροαριστερά» ήταν που γκρέμισε τα επαναστατικά όνειρα κάποιων νεολαίων με τα πούρα και τα κότερα.

Αυτή η σύγχυση αρχών και αξιών οδήγησε μια εκλογική διαδικασία, όπως αυτή της απλής αναλογικής, που τονώνει την λαϊκή συμμετοχή, σε ένα πολιτικό καραγκιοζιλίκι που διάφοροι άεργοι ανακάλυψαν ένα παχυλό ταμείο για να σιτιστούν. Είναι θέμα και πρόκληση αποκλειστικά του νέου δημάρχου αν θα τα καταφέρουν.

Και κάτι άλλο, αυτός ο ευτελισμός των αξιών οδήγησε στον Πειραιά τον Μαρινάκη να εκλέξει με μεγάλο ποσοστό τον Μόραλη. Αν ήθελε μπορούσε με τα λεφτά που διαθέτει να εκλέξει και τον σκύλο του για δήμαρχο. Παλαιότερα «σύντροφοι» τα ίδια δεν λέγατε για τον βασιλιά;

Η Ελλάδα και μαζί της οι Έλληνες πεθαίνουν γατί δεν μπορούν να υπερασπιστούν πλέον τις Ιστορία τους, τις Ρίζες τους, την Ταυτότητά τους, το Έθνος τους. Τελευταία ελπίδα πιστεύω για την επιβίωσή μας είναι η αυτοδιοίκηση.

Γιώργος Δημητρούλιας

Δημοτικός Σύμβουλος με την Ελληνική Δράση