Άγιος Παρθένιος, ο προστάτης των καρκινοπαθών

Αρχιμ. Φιλίππου Χαμαργιά

Πρωτοσυγκέλλου

Ιεράς Μητροπόλεως Μεσσηνίας

Η λέξη δοκιμασία φέρνει στο νου μας δυο ειδών πραγματικότητες. Η πρώτη στρέφεται προς την ενέργεια π.χ. μία εξέταση , ένα διαγώνισμα στο σχολείο, η δοκιμασία των Μοναχών πριν ενδυθούν το Αγγελικό σχήμα κ.α. Η δεύτερη συνδέεται με τον πόνο, π.χ. μια ασθένεια, ένα πένθος, μια αποτυχία. Κι αν η λέξη δοκιμασία πέρασε από την πρώτη έννοια στη δεύτερη είναι γιατί , χωρίς αμφιβολία, ο πόνος σύμφωνα με τη θρησκευτική σοφία, θεωρήθηκε ως δοκιμασία που αποκαλύπτει τον άνθρωπο. Κι αυτό διότι κάλλιστα μια δοκιμασία μπορεί να αναδείξει αγιότητα μέσα από την προσευχή. Μπορεί να αναδείξει ταπείνωση μέσα από την υπομονή. Μπορεί να αναδείξει δύναμη μέσα από την αντοχή ενός πιστού που δοκιμάζεται.

Από την άλλη πάλι μπορεί να αποκαλυφθεί η αδυναμία, η ολιγοπιστία, η δυσπιστία ή ακόμη χειρότερα η απιστία και η σκληροκαρδία ημών των ανθρώπων. Μπορεί εύκολα να γλιστρήσουμε να λοξοδρομήσουμε, να χάσουμε ό,τι όμορφο και λαμπερό είχαμε φτιάξει μέχρι στιγμής και κατά τα δικά μας δεδομένα. Και τότε είναι βεβαία η πτώση, αναπόφευκτη η απώλεια, σίγουρος ο ψυχικός θάνατος.

Και όλα αυτά επειδή η δοκιμασία θα μας λυγίσει, θα μας γονατίσει, θα χάσουμε την ελπίδα μας, θα πονέσουμε και ο πόνος θα είναι μεγάλος και δυσβάστακτος.  Πλεόνασε ο πόνος και η δυστυχία στην εποχή μας. Το πολυτιμότερο αγαθό του ανθρώπου, η υγεία, δοκιμάζεται σήμερα όσο ποτέ άλλοτε από την επάρατο νόσο, τον καρκίνο. Άνθρωποι κάθε ηλικίας, νέοι, γέροντες, ακόμη και μικρά παιδιά γίνονται καθημερινά θύματα αυτής της φοβερής ασθένειας.

‘Όμως σε κάθε δύσκολη περίσταση, ως φιλόστοργη μητέρα, η Εκκλησία, δίνει το δικό της παρόν. Έρχεται ως αρωγός, συμπαραστάτης, και συνοδοιπόρος στη θλίψη και στον πόνο μας. Έρχεται ο Χριστός να μας πάρει στην αγκαλιά του και να μας περιθάλψει. Έρχεται σαν Κυρηναίος να άρει το βάρος στο Γολγοθά του καθενός μας. Δεν μας εγκαταλείπει!

Έτσι λοιπόν και στο Γολγοθά της φοβερής αυτής ασθένειας, η Εκκλησία μας προβάλλει ένα Άγιο πρόσωπο, έναν ακόμη πρέσβη της στον Ουρανό. Τον Άγιο Παρθένιο επίσκοπο Λαμψάκου, τον προστάτη των καρκινοπαθών αδελφών μας.

Ομολογώ πως μέχρι πριν μερικά χρόνια δεν γνώριζα την ιδιαίτερη αυτή θεραπευτική ιδιότητα του Αγίου προς τους Καρκινοπαθείς. Και πρέπει να ομολογήσω πως η γνωριμία μου με τον Άγιο έγινε με τρόπο θαυμαστό.

Δεν είμαι από τους ανθρώπους που θα προσπαθήσουν με ιστορίες ή τεχνάσματα να πείσουν. Υπήρχαν πολλές φορές που βρέθηκα σε αμηχανία και δυσκολεύτηκα να κρατήσω ακόμη και τα δάκρυά μου όταν στο εξομολογητήριο είχα απέναντί μου μια μάνα να κλαίει λέγοντας μου τον καημό της….»Πάτερ μου το παιδί μου…το χάνω…πάσχει από καρκίνο…»  Τι να πει κανείς σε μια τέτοια μάνα; Κουράγιο ; Πόσο;;;

Έτσι και ένα απόγευμα στο ναό που υπηρετώ έζησα μια παρόμοια κατάσταση. Μια μάνα έκλαιγε πάλι μπροστά μου. Της είπα ότι μπορούσα και ότι ήταν δυνατόν να παρηγορήσει και να ενδυναμώσει την τσαλακωμένη από τον πόνο ψυχή της. Το βράδυ προσευχήθηκα γι’ αυτήν την ψυχή…. Και η απάντηση σε όσα ρώτησα εκείνη τη βραδιά τον Κύριο, μου ήρθε την επομένη ημέρα κιόλας. Έλαβα μια πρόσκληση από φίλο κληρικό. Με καλούσε στα θυρανοίξια του παρεκκλησίου που ιδρύθηκε στην ενορία του, προς τιμή του Αγίου Παρθενίου, του προστάτου των Καρκινοπαθών.  Σηκώθηκα πάνω με τρεμάμενα χέρια….ασπάστηκα την πρόσκληση που είχε πάνω της αποτυπωμένη την εικόνα του Αγίου Παρθενίου. Και είπα «Σε ευχαριστώ Θεέ μου που για μια ακόμη φορά μου αποκάλυψες τη Χάρη σου». Έκτοτε πάντα σε κάθε περίπτωση Καρκινοπαθούς αδελφού επικαλούμαι τη Χάρη του Αγίου και πραγματικά πολλές φορές έχω βιώσει την ευεργεσία του σε δεκάδες περιπτώσεις συνανθρώπων μας  για τους οποίους ζήτησα τη βοήθεια του.

Αυτόν τον Όσιο που καταγόταν από τα μέρη της Βιθυνίας και έζησε κατά τους χρόνους του Μ. Κωνσταντίνου (324 – 337 μ.Χ.), τιμά και γεραίρει η Αγίας μας Εκκλησία.

Η αρετή και η ευσέβεια που έκρυβε στην ψυχή του ήταν τόσο μεγάλη, ώστε ο Θεός τον προίκισε με το χάρισμα της θαυματουργίας, για να μπορέσει να εκδιώκει τους δαίμονες από τους ανθρώπους και να θεραπεύει κάθε είδους ασθένεια. Γι’ αυτό προσφεύγουν σε αυτόν ιδιαίτερα οι πάσχοντες από την επάρατη νόσο του καρκίνου.